دکتر فاضل دارای مدرک دکتری طب سنتی کد مدرک1402074165
آلوطرقبه شمس آفتابی
خواص آلو آفتابی برای بدن
آلوآفتابی از خوراکی های خوشمزه است که انواع مختلفی دارد و در دنیا درخت آن به شکل های مختلف وجود دارد. میوه آلو را می توانید در رنگ های قرمز، زرد، قهوه ای، سبز و مشکی و باظعم های ترش و شیرین در نقاط مختلف پیدا و مصرف کنید.
میوه ها معمولا در فصل های خاصی وجود دارند و همیشه در دسترس نیستند به همین دلیل خشک کردن روشی است که از آن برای مصرف میوه هایی که همیشه در دسترس نیستند استفاده می کنیم.
آلو در کشور ما از طریق قرار گرفتن در مقابل آفتاب یا دستگاه های صنعتی خشک می شود. بهترین نوع آلو خشک آفتابی آلو بخارا آفتابی و آلو طرقبه شمس آفتابی است
ادویه قرمه سبزی
ادویه کاری
پودر کاری از جنبه های خوشمزه و مغذی رژیم غذایی فرد است، اما عوارض جانبی بالقوه ای را نیز به همراه دارد. پودر کاری به عنوان یک ضد منعقد کننده خون شناخته شده است، بنابراین اگر از قبل، داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنید، باید با پزشک خود مشورت کنید تا خطرات خونریزی بیش از حد، از بین برود. همچنین، تحقیقات نشان داده اند که ادویه کاری تحریک کننده کیسه صفرا در افرادی است که دارای التهابات موجود در کیسه صفرا هستند. ادویه کاری انقباضات کیسه صفرا را تحریک می کند، که برای افرادی که دارای کیسه صفرا سالم هستند خوب است اما می تواند برای کسانی که سنگ کیسه صفرا یا انسداد مجاری صفراوی دارند بسیار دردناک باشد
ادویه کاری اعلا
ادویه کاری در واقع ترکیبی از ادویه ها و مواد مختلف است که در غذاهای مختلف، مفید واقع می شود. بسته به منشاء و سلایق شخصی آن، ترکیبات آن نیز بسیار متفاوت است. برخی از رایج ترین مواد موجود در کاری شامل زنجبیل، دارچین، گشنیز، شنبلیله و زردچوبه است. علاوه بر این، هل، فلفل کاین و دانه خردل نیز اغلب در مخلوط ادویه کاری وجود دارند. بسیاری از این ترکیبات، ظرفیت قابل توجهی از فواید را برای سلامتی دارا هستند.
ارز
ادویه ماکارانی
بهترین زمان ریختن ادویه در غذا زمانیست که گوشت در حال سرخ شدن میباشد.
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از عصر ایران، ماکارونی یک غذای ایتالیایی و از آن گروه غذاهایی است که در همه جهان طرفداران زیادی دارد و در جاهای گوناگون با توجه به فرهنگ غذایی مردم آن منطقه پخته میشود. این غذای خوشمزه و پرطرفدار، در ایران با شیوهای گوناگون آماده میشود و ادویههایی هم که در آن استفاده میشود، متفاوت است.
اسارون
Asarum europaeum L.، نام فرانسه Asaret و نام انگلیسی آن Foalfoot میباشد. نامهای دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، آسارون، الناردین البری و سنبل وحشی نامیده شده است.
تیره گیاه:
زراوند Aristolochiaceae
نوع گیاه:
بوته
مشخصات ظاهری:
گیاهی است علفی و پایا به ارتفاع حدود 10 سانتیمتر با برگهای صاف، شفاف، مدور یا به شکل کلیه که به علت واقع بودن در سطح زمین قسمتی از محل رویش خود را میپوشاند. گلهایش فاقد جام، زنگی شکل، منفرد، سطح خارجی گلها به رنگ سبز مایل به قهوهای و قسمت داخلی گلها مایل به قرمز شرابی است. ریشه گیاه، دراز، کج و معوج، گرهدار، زرد رنگ و افقی در خاک قرار دارد.
طبیعت ریزوم (ساقهی زیرزمینی):
طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک است.
رویش جغرافیایی:
در اغلب زمینهای آهکی مرطوب کوهستانها، کنار جویبارها و در نواحی معتدله کشورهای اروپایی و آسیایی انتشار دارد.
ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در ریزوم:
تانن، مواد رزینی، صمغ، اسیدهای آلی، آمیدون و اسانسی مرکب از پینن، متیل اوژنول و مادهای به نام آزارون در آن تشخیص داده شده است.
بخش مورد استفاده:
ریزوم (ساقهی زیرزمینی). در ضمن برگهای گیاه نیز خواص دارویی دارند.
نحوه مصرف:
در طب سنتی ریزوم گیاه را به صورت دم کرده، اسانس و یا به روشهای مختلف دیگری استفاده میکنند و برای بهبود بیماریها نحوه و مقدار مصرف آن را پزشک تشخیص داده و تجویز میکند.
اسپند
سپند معمولی (P. harmala) گونهای از اسپند(Peganum) است به شکل گیاه علفی چندساله به ارتفاع حداکثر ۶۰ سانتیمتر بیکرک و با برگهای نوکتیز به طول حداکثر ۶ سانتیمتر و دارای بریدگی شانهمانند و با تقسیمات خطی و گوشوارکهای کوچک و خطی و اغلب خمیدهـ برگشته و گلآذین انتهایی و دیهیم تُنُک با گلهای منفرد سفید و میوهٔ کروی به قطر حداکثر ۱۰ میلیمتر
ظاهر آن بوته مانند، دارای برگهای سبز با تقسیمات باریک و دراز و نامنظم است. گلهای آن درشت و دارای کاسبرگ نازک و گلبرگ بزرگ برنگ سفید مایل به سبز، میوه آن پوشینه و حاوی دانههای متعدد برنگ سیاه است. در صورت خشکی خاک، ریشههای این گیاه میتوانند تا ۶ متر نفوذ کنند. این گیاه در نیمکرهٔ شمالی از اوائل خرداد تا اوائل شهریور گل میدهد و گلهای آن سفید رنگ هستند. کپسولهای مدوّرِ حاوی دانه، سه حفرهای بوده و حدود پنجاه دانه را در خود نگهداری میکنند.[۵]
گلها و مخصوصاً دانههای اسپند سرشار از آلکالوئیدهای گروه بتا-کربولین است که همگی بازدارندههای مونوآمین اکسیداز هستند؛ به همین دلیل خوردن جوشاندهٔ اسپند در اندازههای کم (۱ الی ۳ گرم) خواص ضدافسردگی و آرام بخش و در اندازههای زیاد (۳ الی ۱۵ گرم) خواص روان گردان دارد. اما به دلیل از کار افتادن آنزیم مونوآمین اکسیداز درون کبد توسط آلکالوئیدهای اسپند، تیرامین موجود در بسیاری از مواد غذایی (الکل، پنیر، سوسیس و کالباس و اکثر محصولات پروتئینی و لبنی، میوه جات و غذاهای مانده و …) که در حالت معمول توسط این آنزیم شکسته میشود، میتواند باعث ایجاد فشار خون و ضربان قلب بسیار شدید، سردردهای شدید، شوک، تشنج و در صورت عدم بهبود سریع، حتی مرگ شود؛ لذا حداقل از ۴۸ ساعت قبل تا ۴۸ ساعت بعد، باید از مصرف هرگونه خوراکی حاوی تیرامین به شدت خودداری کرد.
اسطو خدوس
افتیمون
افتیمون: لغت یونانی است به معنی دواءالجنون و به عربی شجرالضیع و به سریانی سورمور و به رومی شیون و به هندی اکاس بیل و املبیل نامند. . آن زهری و قصبانی خرد است و بهترین آن اقریطی بود یا مقدس که تخم وی سرخ بود و تازه بود. . به لغت رومی پتیمون گویند و فزاری گوید افتیمون «کمون رومی است» (.
افتیمون: بهترینش مایل به سرخی است جهت صرع و تشنج و مالیخولیا سودمند آید. باید که در مطبوخ بسیار نجوشانند که قوت آن مبدل شود. و فی آورد. شربتی از او در مطبوخ پنج درم تا هفت درم و تا نه درم و نیز بود و گویند بدل او در مسهل سودا به وزن آن تربد و دو دانگ است. مصلحش کتیرا و گویند شراب صندل و یا رب سیب است.
مشخصات ظاهری:
گیاهی است علفی، یکساله و پیچنده که به حالت طفیلی بر روی عدهای از گیاهان علفی گونه اصلی آن از فرمهای متعددی که دارد، بدین طریق صورت میگیرد که گیاه اصلی دارای ساقه و انشعابات درهمی به رنگ مایل به قرمز و گلهائی به رنگ سفید – صورتی است. همه آنها ساقههای ظریف، باریک، قابل انعطاف، صاف و منشعب دارند. گلهای آن در فرمهای مختلف گیاه بتفاوت به رنگهای سفید و یا مایل به زرد و صورتی است. زمان گل دادن آن، در اواخر بهار تا پاییز است. گلهای آن مرکب از قطعات 5تائی و مجتمع به وضع فشرده با ظاهر کروی، در طول ساقه و در کناره فلسهاست.
این گیاه به حالت طفیلی بر روی گیاهان مختلف مانند کتان، Thymus Sepylum، یونجه، شبدر و Calluna Vularis (از تیره Ericaceae) بسر میبرد.
الو آفتابی
امله مقشره
لمه مقل مشترکا به دو نوع دارو اطلاق می گردد. اولی: مقل مکی، که میوه نوعی درخت است و فعلا در موردش صحبت نمیکنیم. دیگری مقل یهود، که اطبای زمان ما آن را مقل ازرق می نامند. که دو نوع از آنرا می شناسیم که یکی از آنها را صقلی می نامیم و دیگری را عربی.
معرفی انواع مقل ازرق بصورت نموداری
مقصود ما از مقل یهود، صمغی است که در کشور مغرب می روید و رنگ آن آبی است. (در زیر نور آفتاب به رنگ آبی می زند). مقل صقلی رنگش سیاه بوده و از نوع عربی نرم تر است.
تشخیص مقل ازرق با کیفیت و اصل
بهترین کیفیت انواع مقل آن است که از سنگ و خار و خاشاک پاک باش. و قوامی شبیه آدامس (منظور شیره سقز) داشته باشد. طعم مقل تلخ است و هرچه کهنه تر باشد تلخ تر شده و تیزی و تندی آن بیشتر می گردد.
مقل اصل، به راحتی در مایعات حل گردد (البته این صمغ به طور کامل حل نمی شود منتهی مقداری از آن در محلول آبی یا آبی الکلی و یا بزاق دهان حل شده و بطور موقت شیری رنگ می شود و از این خصوصیت فیزیکی می توان پی به انواع اصلی و تقلبی آن برد).
درک مزاج و طبع مقل ازرق
مقل یهود به علت وجود هوائیت زیاد و حرارت سوخته جزء خاکی -که سبب تلخی آن است – به تردید مزاج گرمی دارد و نیز حتما محلل و ملطف است. و نیز به خاطر وجود چربی موجود در آن (در ظاهر مقل در موقع لمس مقداری چربناکی احساس می گردد) حتما ملین است.
به خاطر هوائیت موجود در آن خشکی آن خیلی زیاد نیست. در نتیجه خشکی زیادی در بدن ایجاد نمی کند. البته هر مقدار کهنه تر بشد خشک کنندگی اش بیشتر می شود. چون در حین کهنگی خاصیت تحلیل آن بیشتر شده و خشکی اش بیشتر می گردد. و نیز به خاطر اینکه در حین کهنه شدن مائیت آن کمتر شده و جزء آتشین بیشتر می گردد. و طعمش میل به تندی و تیزی می کند و نیز نرم کنندگی اش کمتر می گردد.
خواص مقل ازرق
قطعا این دارو لایه بردار (جلاء) و باز کننده است، زیرا تلخی موجود در آن گواه است. حتما تسکین دهنده درد هست؛ به خاطر تحلیل مواد موجود در اعضاء درد ها را ساکت می کند. و حتما پزنده فضولات (مواد دفعی بدن) نیز می باشد. به خاطر حرارت موجود در آن بطور جدی می تواند برای ورم ها (داخلی و خارجی ) بسیار مفید باشد. (به خاطر خاصیت پزندگی، دردها را تسکین میدهد و ورم ها را بهبود میکند ). و نیز خون جامد را روان کرده و به همین خاطر در پاکسازی عروق بی نهایت می تواند موثر باشد.
بی تردید باز کنندگی مقل در اوج خودش است. زیرا وجود سه خاصیت لایه برداری، تحلیل و تلطیف را با خود دارد. و تلطیف آن همراه با نفوذ کنندگی است. (به خصوص کهنه آن، چرا که همراه با تلخی ، تندی هم پیدا می کند). باز کنندگی مقل، قوی بوده و بدون شک مدر بول (ادرار آور) است. به خاطر تلخی اش بدون شک به شدت لایه بردار و پاک کننده است. نفوذ کننده به شدت بوده و بدون شک سنگ شکن بی نظیری هم خواهد بود.
تاثیر مقل برای اعضای فوقانی بدن و اعضای سینه
مقل به علت زیادی خاصیت نرمی بخشی و حل کنندگی اش برای حل کردن و از بین بردن اورام (ورم ها) سفت بسیار مفید است.
خصوصاً اگر با آب بزاق شخص در حالت روزه داری یا شخص در حالت ناشتا مخلوط گردد و سپس قورت داده شود. (به سبب این است که آب بزاق شخص در وقت روزه داری علت بالا بودن حرارت سبب بالا رفتن حرارت دارو شده و خاصیت نرمی بخشی آن را افزایش می دهد).
و نیز ورم های سخت و سرد را از بین میبرد به خصوص ورم های داخل بدن را و اگر با سرکه مخلوط گردد سعف (خشک ریشه یا زخم های مزمن موجود بر سر) را به صورت مصرف ضمادی از بین می برد. مصرف خوراکی آن به عنوان یک دارو برای قطع ریزش رطوبات (نزلات) از سر به چشم استفاده می گردد.
به خاطر جوهر لطیفی که دارد قدرت نفوذ به داخل سینه را داشته و در صورت تداوم مصرف تاثیر آن بر اعضای موجود در قفسه سینه قوی است و به همین خاطر جهت رفع سرفه های کهنه بسیار مفید و اثرگذار است.
انجدان رومی
نگدان (نام علمی: Levisticum officinale) گیاهی است علفی و دارای ساقه ضخیم استوانه است به قطر سه تا چهار سانتیمتر و به ارتفاع یک تا دو متراست. این گیاه برگهایی ضخیم، گوشتدار، منقسم به برگچههایی با ظاهر لوزی شکل و دندانههای نامساوی به رنگ سبز تیره و منتهی به دمبرگ استوانهای مشخص دارد.
گلهای انجدان رومی بسیار کوچک به ابعاد سه میلیمتر، به رنگ زرد و مجتمع به صورت چتر مرکب به دوازده شعاع نابرابر هستند و زنبورعسل از گلهای آن، غذای پرارزشی به دست میآورد. قسمت مورد استفاده گیاه ریشه آن است که بویی معطر و طعمی تلخ، گزنده و کمی شیرین دارد و دارای خواص دارویی بسیار است. انجدان معرب انگدان است.
انیسون
نیسون یا بادیان رومی نام یکی از گیاهان دارویی قدیمی است که از دانههای آن به شکل روغن، عرق گیاهی و دمنوش استفاده میکنند. این گیاه دارویی در صنایع دارویی نیز کاربرد دارد. خواص انیسون بیشمار است و شامل کمک به لاغری، کمک به هضم غذا، کاهش علائم دوران یائسگی، خاصیت ضد انگلی، ضد باکتری و ضد قارچی و همچنین خاصیت ضد نفخ است.
اویشن
.
در زبان گزی (گزبُرخوار) به «آویشن»، «اوشنوم» و در زبان کردی کرمانشاهی «هه زوه» و در سایر مناطق کردنشین به آن «آنخ» یا «اَزوِه» یا «هه زوه» گفته میشود و در زبان ترکی به «کهلیک اوتو» و در زبان لری به خصوص در مناطق بختیاری به این گیاه «اوشوم» و (اِزبوئه) گفته میشود. در زبان مردم رودبار استان گیلان به آن، «پلنگ مشک» میگویند و طعم دهنده اصلی غذایی به نام شامی رودباری است. یکی از گونههای این گیاه که در مناطق کوهستانی شمال خراسان به وفور یافت میشود به زبان کرمانجی «آنخ» نام دارد.
گونههای مختلفی از آویشنیان در کوهستانهای ایران میروید. در کتب طب سنتی فارسی با نام «حاشا»، «اوشن» و «صعتر الحمیر» نام برده شدهاست. در ایران گونههای مختلف با اسامی محلی متفاوتی شناخته میشوند از جمله در همدان «آزربه»، در اطراف تهران «آویشن یا آویشم»، در طالقان «زروه»، در زبان کردی به آن «جعتری»، «آنوخ» یا «اَزوِه» میگویند، و در مناطق ترکنشین «کهلیک اوتی» یا «کاکله اوتی»، و در سایر مناطق «صعتر»، «زعتر»، «اوشن»، «اشمه کوهی»، «سی سنبر» و «سوسنبر» نامیده میشود.
در شهرستان اقلید با نام آویشن شیرازی (Zataria multiflora) میروید.[نیازمند منبع] در آذربایجان غربی بخصوص مناطق کوهستانی نقده رویش قابل توجهی دارد. در زبان ترکی به آن کهلیک اوتو (کهلیک = کبک و اوت = گیاه) میگویند. برخی آن را به دلیل تشابه اسمی با کاکوتی اشتباه میکنند. در حالی که کهلیک اوتو (آویشن)، علیرغم تشابه اسمی با کاکوتی از آن متفاوت است. در همدان به آن اَزبویه و در کوخرد و همچنین فارغانات هرمزگان به آن اَوشُه درمناطق از کوه تشگرد فارغانات اوشه استکو میگویند. در چهارمحال و بختیاری به خصوص در کوهپایههای کلار و ناغان (اُورشُم) میروید. در جلگه دشتهای میانی استان بوشهر نیز میروید و در لریدشتی بوشهری به آن اُوشِوم میگویند، این گیاه در نواحی کوهستانی استان سیستان و بلوچستان هم میروید و در زبان محلی به آن «ازگند» میگویند.ازبوئه اشتباهاً با آویشن اشتباه گرفته میشود و نام فارسی آن زوفا میباشد. دراستان کهگیلویه و بویراحمد در کوه دنا آویشن دنایی میروید که در زبان محلی به آن اوریشم میگویند.
پانویس